Η πρεμιέρα πέρασε από το όνειρο στην πραγματικότητα

Αν μου ζητούσε κανείς να περιγράψω πώς θα ήταν η ιδανική πρεμιέρα για μένα στο Eurovolley δεν θα μπορούσαν να την περιγράψω διαφορετικά από τον τρόπο που τελικά έγινε. Το 3-0 επί της Ισπανίας δεν ήταν μόνο μια νίκη, αλλά και μία τεράστια ψυχολογική ντόπα για τη συνέχεια.

Λίγη ώρα μετά το τέλος του αγώνα και ακόμα δεν είχα πιστέψει τι είχαμε πετύχει. Έμοιαζε με το όνειρο που έγινε, πραγματικότητα. Όλα τα παιδιά αισθανόμαστε υπέροχα, τα χαμόγελα και τα πειράγματα δίνουν και παίρνουν.

Επειδή, όμως, το επόμενο παιχνίδι με τη Σλοβακία είναι πολύ κοντά, προσπαθούμε παράλληλα να μετριάσουμε τη χαρά μας και να μείνουμε «προσγειωμένοι».

Πάντως, μία νίκη στην πρεμιέρα σου και μάλιστα με το «καθαρό» σκορ επί της Πρωταθλήτριας Ευρώπης σου φτιάχνει τη διάθεση και σε γεμίζει αυτοπεποίθηση.

Εγώ ήδη νιώθω πολύ πιο δυνατός και νομίζω ότι ο τραυματισμός μου δεν πρόκειται να με επηρεάσει καθόλου από εδώ και πέρα.

Το αποτέλεσμα αυτό ήταν το καλύτερο... γιατρικό που χρειαζόμουν. Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα έχω ελεύθερο χρόνο γιατί όλα κυλούν σε πολύ γρήγορους ρυθμούς, προπονούμαστε, πηγαίνουμε για φαγητό, ξεκουραζόμαστε, παίζουμε.

Ελπίζω και την επόμενη φορά που θα σας γράψω να έχω την ίδια διάθεση, δηλαδή να έχουμε κερδίσει και περισσότερο χρόνο για να σας μεταφέρω περισσότερες λεπτομέρειες.

Σας αφήνω προσωρινά...